Ağlamayım Şiiri - Fahri Bulut

AĞLAMAYIM
Söndür içindeki harı, seven yüreğin yanmasın,
Dik dur eğme şu başını, o kahpe felek vurmasın.
Sil gözlerden sil yaşını, dost, düşmanlar görmesin,
Sen ağlarsan cihan ağlar, de ben nasıl ağlamayım.
Sen gülersen cihan güler, de ben nasıl gülmeyeyim...

İlkbaharla yazda bile, bitmemiş çektiğin çile,
Merhametsiz, vicdansızlar, düşürmüşler seni dile,
Yılar yılı ağlatmışlar, gözyaşların dönmüş sele,
Sen ağlarsan cihan ağlar, de ben nasıl ağlamayım.
Sen gülersen cihan güler, de ben nasıl gülmeyeyim...

Sevmeyenler mutlu olmaz, yıl sayılır geçmez günler,
Gül beniz sararıp, solmuş, belli mutsuz geçmiş dünler.
Âşıkların çilesinden, ancak âşık olan anlar,
Sen ağlarsan cihan ağlar, de ben nasıl ağlamayım.
Sen gülersen cihan güler, de ben nasıl gülmeyeyim...

Sen derbeder, ben bin beter, ömür böyle mutsuz biter,
Rızaoğlu af dilesin, gel sen de affeyle yeter.
Mutsuz âşıkların ahı, tee sonsuza kadar tüter,
Sen ağlarsan cihan ağlar, de ben nasıl ağlamayım.
Sen gülersen cihan güler, de ben nasıl gülmeyeyim...
15 MAYIS 2007
FAHRİ BULUT RIZAOĞLU

Can dostlarım, güzel insanlar,
Ülke gurbetliği mi çekiyorsunuz, sevgi gurbetliği mi?
İkisi de biri birinden çok zordur.
Dilerim sevgi gurbetliği çekmiyorsunuz benim gibi.
Çünkü sevgi gurbetliği ölümden de çok zor...

Ben, yüreğinde insan sevgi, beyninde pozitif bilgisi,
Sözünden ve sohbetinden doğru bilgelik, barış ve hoşgörü akan,
Elinde kitap, kalem ,okuyan, yazan, tüm aydın insanların, Önlerinde hürmetle,saygı ve sevgi ile eğilirim...