Hasretlerinin koyu yalnızlıktı
Dağları hüzün..
Gözyaşlarımı sıkardım avuçlarımda
Sen düşerdin dudaklarıma damla damla
içimde ağlamayı unutmuş o adamla..
Dağ köyleri gibiydin ayrı ayrı
Ve hep sıcak,mevsim ne olursa olsun...
Eşkiyalar keserdi önlerimi
Ben yine de gelirdim..
Ellerimde kır çiçekleri
Sanki vurulmuş da hiç ölmemiş gibi..
Kayıt Tarihi : 9.5.2004 12:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!