Ağlamayı Özleten... Şiiri - Derin Deniz

ağlamayı özleten
nedenleri olmalı insanın...
düşlerde temizlerken bir ruhu
aşka kanamışlığından gelmeli bir ölüm...

rüya soslu insanlara,
tanıdıkça uzaklaşan yüzlere
ve dokundukça
ellerimi yakan uzaklıklara
bağlanmışım...
Her sabah başka bir yoklukla
düğümlediğim bağcıklar
önlenemez yükselişi yalnızlığın...
dur diyemezsin..
git diyemezsin..
yapma..vurma..ağlatma..
diyemezsin,
bir kabullenişe batarken
içindeki güneş....

Sonrası mı...
gülümsüyorum ya işte...
yüz kaslarımla oyunlar oynuyorum...
çocukların saçlarına dokunuyorum
sanki benim olamayacaklarmış gibi...

hiçlerde ve nedenlerde yatan
bir geçmiş uyanmak istemiyor...
bir ruh düşün ki
ayaklarını geleceğe
uzatmak istemiyor...