Gülmeye alışık göz bebeklerim,
Senden sonra öğrendi ağlamayı.
Sen hep gül derdinya hani yapamadım.
Senden sonra ağlamayı öğrendim.
Ağlamakta bir huzur,ağlamakta bir çıkış yolu buldum.
Hangi limana sığındıysam, ağlayanlarla doluydu.
Bütün yollarda isyan edenlerin izleri vardı.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta