Gülsene, Şiiri - Evrim Evrensel

Sevdiğin melektir, yerinse cennet,
Ağlamayı bırak haydi gülsene.
Dünyanın varına eyleme minnet,
Ağlamayı bırak haydi gülsene.

Gün barıştı, güler sana bak,
Ay kıskanır oldu, yıldızlar ırak,
Çiçek çiçek yolun, belleri bırak,
Ağlamayı bırak haydi gülsene.

Işıklar içinde içerin huzur,
Merhamete gelir nazın da yazar,
Canhanen içinde sallanıp gezer,
Ağlamayı bırak Haydi Gülsene.

Gönlün dolu o'yla bak uçar oldun,
Sevda pınarından aşk içer oldun,
Kara kuru kıza dibinden vurgun,
Ağlamayı bırak haydi gülsene.

Burada ki Gülsen senin sırrındır,
Gir saklan koynunda, gönlü kerimdir,
Evrim Evrensel'de izler har'ındır,
Ağlamayı bırak haydi Gülsene.