Ve bazen insan, yanılabilir…
Gözlerini yanlış bir hayale, bir sancıya, bir ümitsizliğe açabilir.
Ne kadar acı olduğunu bilmediği
Hayallerin sonbaharın da kendini bulabilir.
İşte, böyle inanır insan!
Böyle; yüreğini bir hayale kurban verir.
Ne olur ki acıyan yürek olmuş, dünya bütün renklerden muaf
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta