Ağlamayacağım Şiiri - Altan İlhan Arslan

Ve bazen insan, yanılabilir…
Gözlerini yanlış bir hayale, bir sancıya, bir ümitsizliğe açabilir.
Ne kadar acı olduğunu bilmediği
Hayallerin sonbaharın da kendini bulabilir.
İşte, böyle inanır insan!
Böyle; yüreğini bir hayale kurban verir.
Ne olur ki acıyan yürek olmuş, dünya bütün renklerden muaf
Gülüşlerin kaybolmuşsa
Ve ben ağlamayacağım.

Benim olmadığım yerlerde geziyorsun…
Benim olmadığım hayalleri görüyorsun…
Demek ki ölürcesine sevilmemekte varmış!
Demek ki dilin söylediğini kalp yalanlamış!
Unutma! en büyük gerçek bir gün inanmadığın
O varlığın yokluğu olacak sana.
Bir gün, saatler seni düşünmeyen bir sonsuzluğa
Sonsuz bir suskunluğa dönecek!
Sende, riya et ve unut hiç bir hatıraya sarılma.
Çünkü ben karanlığın sustuğu yerde
Senin için asla ağlamayacağım.