Ağlamayacağım. Şiiri - A. Yüksel Şanlıer

Ağlamayacağım.

Bu gün ağlamayacağım,
söz verdim, kendime,
kimsenin gözlerine, bakmayacağım,
o ağlıyor mu diye,
dökülse de, yaşlar,
şıpır, şıpır,
hüzünlü, gözlerinden.

Çünkü o yaşıyor, içimizde,
o,hala sevenlerinin kalb’ lerinde,
bu gün, atam öldü dense de,
saat dokuzu beş geçe, dolma bahçede,
bilirim, o hala yaşardır,
benim gibi,
daha nicelerinin gönlünde,
ve, kıpır, kıpır eden,
çağdaş gençlerin,
yüreklerinde.

Bu gün,ben,
ağlamayacağım,
düştüğümüz, içinde bulunduğumuz hallere bakıp,
onu saat onu beş geçe, selam durup,
yad, ederken,
sadece, ve sadece,
onu anacım.

Dökülmeyecek, gözlerimden,
yaşlarım,
tıpkı çocukluğumdaki gibi,
büyüdün artık sen diyeceğim kendime,
eskidendi, diyeceğim,
ağladığın o yılların.

Okullarda o ulu önder atamız anılırken,

bu gün on kasım,
saat, dokuzu beş geçe,
atam, dolma bahçede,
gözlerini kapadı,
bütün dünya ağladı,
diyen mini,mini çocuklar gibi,
ağlamayacağım.

eskidendi o ağlamalar,
diyeceğim,
ve senin gibi daha nice ağlayan,
gözü yaşlı,
arkadaşlarındı diyeceğim de,
ağlamayacağım..

Sadece, selam durup anacığım,
saat onu, beş geçerken,
ama, bilirim ki yine de içim ağlayacak burkulacak,
ve, yüreğim sızlayacak anarken,
içime boşalacak yağmur gibi yaşlar,
şu yaşadığımız günlere,
bakıp,
onun gibi bir lider daha bu ülkeye hatta dünyaya gelmedi,
derken,
düşünürken,ben yine de,
Ağlamayacağım.

ve diyeceğim ki kendime,
yokluk fakirlik içinde, savaştı o,
benim güzel vatanımı, düşmanlarımdan kurtardı o,
o, bizim için en güzel idare sistemi olan,
cumhuriyeti, kurdu,
ve bu vatanı Türk gençliğine emanet etti,
ve o bizleri, esaretten o kurtardı,
hürriyet’ in, ve de hür yaşamanın,
tadını öğretti,
deyip de, anacağım.

A.Yüksel Şanlıer
Antalya
10 Kasım 2009