Ağlamaya Geç Kaldın Şiiri - Yavuz Değirm ...

Sus artık yüreğim sus!.. Ağlama vakti değil
Gönlümdeki yarayı dağlamaya geç kaldın
Ne sızını dışa dök, ne de önümde eğil
Kuruyan dallar için, çağlamaya geç kaldın!

Oysa sevda resminin yerdeki gölgesiydim
Vefâ ve sadakatın haysiyet belgesiydim
Sana ithaf olunan sözlerin imgesiydim
Kalpleri birbirine bağlamaya geç kaldın!

Savruldu yapraklarım ne ufuk, ne yön belli
Yeniden açmasına ne saat,ne gün belli
Yarınımdan ümit yok,elem dolu dün belli
Çilenin urganını yağlamaya geç kaldın

Oysa aşkı arayan gönüle şayandım ben
Mecnun’un tecellisi, Leyla’ya beyandım ben
Seven yüreğe ödül, kötüye ziyandım ben
Katıksız mutluluğu sağlamaya geç kaldın

DEĞİRMENCİ ruhumu doldurdun dertle,gamla
Suçumdan aklanırken yargıladın idamla
Sevdamın özetiydi kâğıda düşen damla
Ayrılığın filmine ağlamaya geç kaldın

ithaf:Adına sunmak. İmge:Sanata anlam veren duygu
Şayan: Uygun Tecelli:Gerçekleşen Sonuç