Burası çıkmaz sokak
Kapılarda adres yok,
gideceğim yerlerin kapısı alçak
Bir rüzgar esiyor ötesinden zamanın
Ortalık kan gölü oluyor
tüm karanfillerde aynı utanç
Ağlaya ağlaya ıslık çala çala yürütürken beni ,
Kurudu içimde seni besleyen pınar.
Hıçkırığı duymayan sağır kulaklı melon şapkalılar
Ve onların çocuk katili kanlı göz bebekleri
Gezinirken mavi engin semasında hayatın…
Ağlamaya direndim
beride öldürülürken masumiyet denen son utanç
Kiev de masumlar ölüyor utan !
Devam edecek
Kayıt Tarihi : 1.3.2022 23:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Savaşlarla dolu insanlık tarihine utanç günleri ekleyen melon şapkalı aşağlık mahluklar.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!