Ağlamaya Bile Yetmez Oldu Gözlerim

Aklım başımda değil ki, artık kendimi ifade edebilecek.
Fer mi kaldı ki gözlerimde, güzellikleri görebilecek.
Takatim yok ki, derdimi anlatmaya dilimi döndürebilecek.
Eşim yok, aşiyanım yok oturup maziyi yadedebilecek...

Önce ak düştü saçlarıma, sonra döküldü birer birer.
Onlara eşlik etti, yüzümdeki o hain çizgiler.
Bastona dayanmadan tutmaz oldu dizlerim.
Bırak hülyalara salmayı, ağlamaya bile yetmez oldu gözlerim...

Ah edip ağlasam, feryad-ı figan etsem de ne çare.
Umursamadan gelip geçen, bir teki bile geri gelmez o güzelliklerin.
Heyhat yazık ettim, beyhude akıp geçti o asude günlerim.
Geriye kahır kaldı, geriye sabır, bir de gözyaşı, o buruk gönüllerin..

Önce ak düştü saçlarıma, sonra döküldü birer birer.
Onlara eşlik etti, yüzümdeki o hain çizgiler.
Bastona dayanmadan tutmaz oldu dizlerim.
Bırak hülyalara salmayı, ağlamaya bile yetmez oldu gözlerim...