Bir resmin dahi yok
Bakıp hatırlamam
Hatırlayıp ağlamam için
Ondan ağlamıyorum
Zaten gülemiyordum
İçim kan dolu
Ben ne biçim insanım
Beceriksizin iş bilmezin biriyim
Sevgilimi eller alıyor
Ben ağlamıyorum bile
Öyleyse
Artık ne er nede geç
Bir son
Kimse değiştiremez kaderimi
Doğanın kanunu gibi kesin ve katı
Kayıt Tarihi : 12.8.2011 17:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!