Ağlamasın Kadınlar Şiiri - Hakan Gök

Ağlamasın kadınlar
Gülmek yakışan o gözlerden akmasın yaş
Ağlamasın kadınlar
Yanması gerekirken aşktan sevdadan
Başka bir şeyle yanmasın yürekleri
Ağlamasın kadınlar
Analar ağlamasın
Güzellikler görünen o gözlerden
Düşmesin yaşlar
Dua dökülen o dudaklardan
Dökülmesin beddualar
Ağlamasın kadınlar
Gömülsün taaa içlerine hüzünler
Daha baskın olsun gülücükler
Dövmek için kalkmasın eller
Sarılmayı beklerken gönüller
Ağlamasın kadınlar
Kurbanı olmasın öfkelerin
Ağlamasın kadınlar
Analar ağlamasın
Yanmasın yürekleri
Bir gül edasıyla sevilirken bir yerde
Kederden boğuluyor bilinmez kimi yerde
Hak ediyor her kadın insanca sevilmeyi
Görmeli bence herkes gamzesinde gülmeyi
Sevilirse gönülden geçen gönlünden
Asla şüphe duyma o zaman sevgisinden
Ağlamasın kadınlar yaş kalmadı gözlerde
Bilmem ki vicdan var mı o vicdansız ellerde
Ağlamasın kadınlar gülsün çocuklar gibi
O zaman göreceksin dünyayı cennet gibi
Ağlamasın kadınlar sokak ortalarında
Gözü yaşlı çocuklar kalmasın arkalarda
Ağlamasın kadınlar o zaman millet ağlar
Bozulur düzen bitmez bilmez naralar
Ağlamasın kadınlar örtün karanlıkları
En kuytu caddelerden duyulur çığlıkları
Ağlamasın kadınlar koruyalım onları
Engelleyin peşinden koşan canavarları
Ağlamasın kadınlar muhtaç en çok sevgiye
Ağlamaktan sıra gelmemiştir gülmeye
Ağlamasın kadınlar emanettir bizlere
Hesap sorulur bir gün vicdansız gönüllere
Ağlamasın kadınlar verelim hep el ele
Dünyaya barış gelsin yaş kurusun gözlerde
Ağlamasın kadınlar düşmesin sokaklara
Sıcacık bir kucağı bulamaz kaldırımda
Ağlamasın kadınlar bu devran böyle gitmez
Kimse bu feryatları sanmayın ki işitmez