Ağlamasın Çocuklar Şiiri - Badegül Şengül

Bir çocuk ağlıyor,gözleri yaşlı
Ufacık elleri kıpkırmızı kanlı
Yüreği yaralı,umudu yaralı,gözleri dalgın
Anneler hüzünlü,yasta,dünyası dargın

Bombalar patlarken dağılmış canlar
Her taraf toz bulutu,duman,ateş,kan
Dağılmış bedenler,canlar darma duman
Yarınlar yok olmuş,bugünler feryat figan

Yeter artık akmasın kıpkırmızı kan
Patlamasın bombalar dünya,hüzünlü can
Ağlıyor tüm yürekler herkezde gözyaşı acılı kan
Solmuş umutlar,yarınları yok olmuş binlerce can

Kahrolsun dünyayı ağlatan düşman,can olan,can
İnsanlığın sonumu şu bitmeyen kin,nefret,hüsran
Bu dünya çok büyük nedir paylaşılamayan
Hiç bir neden,yaşama son vermeye sebep değil inan

Kardeşçe paylaşmak,sevgiyle yaşamak,
Yaşamaya hakkı var her bir insan,
Yeşiller yanmasın, filizler,tomurlar,bahar
Gelecekte yeri var ekilen her bir filiz kan
Biçersin sende ölümü sanada gelir zaman

Bırakın bu kini düşmanlığı,dünyanın rengi solmasın can
Yeşersin boy,boy,hayat versin yeşiller geleceklere inan
Doğacaktır umuda ekilen çiçekler,başaklar...olur zaman.
Seninde bir emeğin,yaşama sebebi olsun her an
Sevgiyle birleşsin tüm yürekler,dünyayı kurtaracak zaman...