ağlaman acıtır anne
şafağın ilk ışıklarıyla
yitik evlatlarına ağlaman
sonra
sonra gözyaşlarınla güneşe dönüp
insanlar için dua etmen acıtır
zaman ki unutturur derler
bilmezler
anne yüreğine hükmü geçmez zamanın
bilmezler
her sabah dualarının ilkinde annedir kadın....
ve bilir mi ki yürekler anne
ufka dargın gözlerindeki acı nedir?
bilmezler
kendini kadim sulara bırakmış kızını
sarı saçlarını
Batman'da
ırmak ırmak
dalga dalga aradığını....
bilmezler
kendine küsmüş tüm ırmaklar gözyaşların
bu şehrin adı artık intihar...
bilmezler
senin küfrettiğini
Adem'den kalma
hükümsüz törelere
bilmezler
sen ki
sokak sokak
umut ekersin dönülmeyecek yollara
açmışsa şeftali çiçekleri
Ahmedim gelecek dersin
bilmezler
kapının tıkırtısındaki umudun ürpertisini
gözyaşarındaki annelik iklimini....
ağlaman acıtır anne
acıtır suskunluğun
bilirim
unutur anne
herkes unutur
bir seni acıtır
her sabah
yitik bir kız ve oğul...
Kayıt Tarihi : 6.4.2007 18:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Selamlar.
İsmailoğlu Mustafa YILMAZ
TÜM YORUMLAR (1)