Ağlamam Demiştin Şiiri - İrfan Karapınar

Mayıs yağmurlarını bekler gibisin
Neden suskunsun be güzelim
Titrek ellerinle,nemli gözlerinle
Yuvasından ayrılan kuşlar gibisin

Yoksun,dakikalar seneleri vurdu
Düşen cemrelerin ardında yoksun
Kendini asmış rüyâların içinde
Kaybettiğim tüm hayatım gezinir
Beni soruyorsan
Bu sinsi Ankara’nın kollarında bulursun

Sen de ölmüş gibisin
Benzin sararmış,dudakların çatlak
Sanki,bilmesem,mezarında gibisin
Hani bahar toplayacaktın saçlarında
Hani hiçbir zaman ayrılmayacaktık
Daima sevecektik birbirimizi
Ne o yavrum,ağlıyor gibisin

O ılık nefesin yok mu saçlarımda gezinen
Ya o sesin,kulaklarımın melodisi
Hayalini delirtiyor duvarlar
Sen hain günlerimin gamlı neşesi
Seni arıyor gözlerim
Sağır saniyeleri kıstırarak
Barlarda,ıssız kaldırımlarda
Dehşet Ankara’da karış karış
Seni arıyor

Sense ellerinle karanlığı tutmuş gibisin
Nasıl titrer ki gözlerin
Alevi yükselmiş mum ışıklarında
Nemli,düşünceli
Terin simsiyah bahar akşamlarında
Benim için ağlıyor gibisin

Nedendir bilmem,yalnızlığım delirtir
Bir benim sokakların garip çocuğu
Yağmur yağar,gökyüzünü okşarım
Islak ıslak sana bakarım
Sen bu karanlığı delen nehir gibisin
Nedendir bilmem,yokluğunu ararım
Bu akşam senin de bir başka çıkıyor sesin
Söz vermiştin ama
Benim için ağlıyor gibisin

Mayıs 98