Güneş batar vakit akşam olunca,
Her kes sıcak yuvasına dönünce,
Bense burda,
bir başıma kalınca
Gurbet denen bu yerde...
Özlemin ateş olur,yangınlara döner...
Kıvılcımlar saçar
Dokunduğun her yerde.
Yangınlar çıkarır bağrımda...
Yıkılmaz sandığım
Dağlar erir, İçimde.
Gönül ormanlarım yanar
Birer birer.
Bunca ay ve yıldız varken
Gece neden karanlık olur
Ümidini kaybetmenin
Bedeli çok acı olur.
Şimdi ağlamalıyım!
Boşa geçen zamana.
Ağla yüreğim kendi haline
Ağla daha çok ağlarsın
Bu akılla gidersen.....
16.02.2008
Seyfet BozçalıKayıt Tarihi : 16.2.2008 17:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Seyfet Bozçalı](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/02/16/aglamaliyim-6.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!