1
Ağlarım, dağların ince öğütlerinden akan sızıntılar gibi.Bilirim, her hıçkırık sızı değildir. Bazen bir dişin utancı,
perde olur budalalığa doğru.
Hayaldir, konukluklarımızın cümle sözcükleri.
Kadın yalandan akıtır,
Erkek öyle mi kıvrıldığında...
2
Ağlamaktır, tüm resmin cilvesi.
Bir insanın sır dünyasını yere vuran...
Koşar adımlarla coşar ya beden,
gücü yeterse eğer gözyaşı sızıdır
O beden tezgahlığı krizlerinde belirir ve
mıh gibi kurulur yayvanlardan ki
eylemleriyle koşanlara sorulur.
O, ilmini saklayanlara
Yani fikrinden toz toz avuçlayanlara
Kayıt Tarihi : 4.2.2025 21:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!