Hasretin bu sonbahar akşamı,
Şarkılar dağlıyor gönül yaramı.
Anlayamadım mezarlıkmı, dünyamı,
Allahım kul olmak yoksa ağlamakmı?
Yaşıyormuşum yalnız değilmişim,
Artık ağlamayıp hep gülmeliymişim,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Hoş bir şiir beğendim duygular güzel işlenmiş.
ağlamak şair kaderidir tebrikler
eline sağlık birde yüreğine sağlık
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta