ağlamakmı adama yakışmazmış
savur rüzgar
savur yüreğimi
deli bu akşamlar
vurabilirim yosun tutmuş ömürümü
zaman içinde yolculuklarımda
bilmezsin tütün dolu ellerimi
kokunu bile bilmeden ölümdür acım
şahit olki evren dedikleri
ben bir namusu barındırcam içimde
sevgi dedikleri yılların rüyasıymış
ağlamak adama yakışmazmış
vur beni poyrazın uzak kuytusunda
deli ama güneş yüzlü kız
kimse duymadı ağlıyacaktım
dudaklarımı büktüğümde kendimi bu yüzden affetmiycektim
kar yığını mevsimlerinde bile donmazdım
ellerin yüzümde olsaydı
beni sevdiğin yine söyleseydin
ve bir hikaye olacan şimdi içimde
Kayıt Tarihi : 23.8.2007 16:16:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!