Ağlamakmı? Şiiri - Engin Özcan

Keşke ağlayabilseydim..
Gözlerim kan çanağı oluncaya kadar,
ve doluncaya kadar yanaklarımdan akan yaşlarla ayak dibimdeki leğen.
Kırlangıçların bir daha geri gelmeyeceğini düşünerek ağlasaydım,
Her birinin peşinden sabahlara dek.

Bilmezsin...
Gözlerim, sahra çölünde kavrulmuş kadar kurak.
Ve boğazımda her yutkunuşumda büyüyen o yumruğu,
Keşke yutabilseydim..
Belki, en güzel ağlayış benimki olurdu, ağlayabilseydim..
En güzel susuş benimki olurdu,
Susabilseydim.
Hıçkırıklarla bestelenmiş ilk konçerto,
Belki en taze gözyaşı,ben olurdum..

Ağlamakmı? ? ?
Bilmem.... Ben hiç ağlamadımki...