Dokuz yaşında bir çocuk güçlü olmak istedi.
Yeni yap boz takımı istemesi gerekmez miydi?
Ya da ne bileyim başka bir şey..
Dokuz yaşında bir çocuk ne ister ki?
Bir çocuk tanıdım yıllar evvel.
Üzerini kirletir, arabaların önünden koşardı,
Göz yaşına bir bahane bulabilmek için.
Tehlikeli oyunlara karışırdı.
Bir çocuk ne kadar tehlikeli olabilirdi?
Annelerin yavrularını sakındırdığı,
Öğretmenlerin alttan aldığı,
bir çocuktu, dokuz yaşın da..
Doksan yaşında bir bilgeyi anlamaktan daha zordur,
Dokuz yaşlarında bir veledi anlamak.
Üzerini kirletti.
Arabalara ani fren yaptırdı.
Bulduğu bahaneleri düşündü.
Basit bahaneler yetmedi akıtmaya gözyaşlarını.
Çocuk büyümüştü.
Hıçkırıkların verdiği yorgunluğun üzerine uyumak çekti canı
Ne sağlam bir bahanesi vardı ne de uykusu..
Kayıt Tarihi : 28.11.2019 00:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!