Ağlamak Zamanı-İhanetler Potası

kahır; bize biçilmiş kara kefen..
bir kaç damla da olsa,kahpelik;
kirletir,lekeler, bulandırır,
umman da olsak,suyumuzu,
imanla dalgalanan ruhumuzu..

Aman umman..! ..Umman derd-u kahır..!
Kahır ;
Bize,'ab-ı hayat ' diye sunulmuş sem-ağı
Öyle doluyuz ki; ,kahır;
Patlarsak ; kapar,boğarız sema'yı

Kahır; sanki,zevkle içtiğimiz iksir,
Boğazlarda düğümlenen,som zehir hıçkırık

Kahır; çaylak, manyak kalemimi,
Zifir karası şairliğe mahkum eden ilk şiir,
O tahta yazı masamı çatlatan sihir..
Kalemim elime mıhlanmış,bak!
Uyuya kalmışım, ey çatlak yazı masam..!
Ya,sabah olunca,bir daha yazamazsam:?
İşte, bu da başka,başka bir kahır.....

Zaman; ağlamak zamanıdır:
Ellerimiz,ayaklarımızdır; vuran bize,
Dillerimiz,gözlerimizdir; bizi aldatan ilk..
Ve de; 'acıyı ' süzme bal diye satan bize,
Hep arkadan vuran,hep kahreden,
Ak sakallı yıllarımızı zehreden,
Kadın,çocuk derken,
Çıkınsız,çıkışsız ihanetler potasındayız...

Kahrolsun, kahır..!

..