Ağlamak Yoksul İhtirasların Aynalarına

Dinginsiz yağmaların mevsimlerindeyim
Avuçlarımda dünden kalan bir tutam sorgu
Kıymıklar yürüyor yorgun damarlarımda
Karanlık suları kulaçlıyor nasırlı ellerim
Kırgın bir damla olup yuvarlanıyor gözlerin
Canımı acıtan hüzünlerin penceresindeyim

İflah olmaz unutuluşların girdabında gece
Düzmece bir hayat oynuyor kirli perdede
Çılgın oyunların replikleri sahte dillerde
Gözyaşı biriktiriyor analar yüreğinde
Ağlamak yoksul ihtirasların aynalarına
Sarılmak beyhude yolculukların sayfalarına

Renkler birbirini inkâr ederken geçiyor ömür
Çılgın ruletler dönüyor umudun odalarında
Su harladıkça yangını masallar unutuluyor
Erteli düşlerin salonlarında insanlar ağlıyor
Yorgun çehremizde nicedir misafir güneş
Dikiş tutmayan gönüllere hıçkırık ekiliyor

Çoğul bir yangın yerine döndü nicedir yaşamak
Sardıkça büyüyen yaralar büyüyor sinemizde
Korkuları emiyor kundaktaki masum çocuklar
Islak tenimizde faili meçhul bir yangın sarmalı
Parsellere ayrılmış şimdi mutluluk dedikleri ada
Bir kement daha atmalı çok uzaktaki gökkuşağına