Aglamak Yok Yuregim Şiiri - Emrah Korkmaz

acilar yildirmasada beni, yuregim oyle ezilmis ki neredeyse atacagim cop kutusuna,
bir garibin sofrasina yanastim, nedir senin derdin dedi: asik olamiyorum kimseye dedim, kimseyi sevmiyorum: o dedi ki, kardes sen sadece bir kisiyi sevmissin dedi, o da seni terketmis,
anladim ki, o beni terk eden, derin sancilar birakmis bende,

(Rimbaud'u pek anlamasam da, pek sevmesem de, yine de bir bagimlilik vardi)

doldukca tasti yuregimin acilari, sevmiyorum diyen zalimin ahini almak kolaydi, seviyorum diyenin kalbini kaybetmek daha da kolaydi,

(Fazil Husnu Daglarca' ya saygim vardi her zaman)

Uzgundum, aglamak yok artik dedim: Gonul Dagi parcasi beni her zaman aglatmistir.