Ağlamak Yok Demiştin Şiiri - Oktay Altuntaş

Ağlamak yok demiştin gönlüme girerken
Oysa en çok sen ağlatmıştın masum duygularımla gülerken
Gülmek isterdim bazenleri kendi salaklığıma ve aptallığıma
Ama ne çare ki bir tek ağlamak gerekirdi bu sahte aşka

Duygularım seninle hayat bulmuştu fakat sen
Hayatımı kor ateşlere köz misali atan sendin evet sen
Bedenimden ruhumu çekip alan azrail misali yüreğimi yerinden söküp çalan
Soğuk bir rüzgar var asırlık ağaçta yaprak oynamazken
benim içimde fırtınalar kopar

Lâkin sen farkına bile varamazsın. Çünkü ben
Evet ben ağlarken sen mutsuzluktan değilde mutluluktan ağladığımı bilensin
Oysa ki ağlamak yok demiştin gözlerimden akan yaşları seyrederken ağlamak yok
Varmış demek ki gelişine ağlamak kadar gidişine de ağlamak varmış oysa sen bilemedin