‘Ayrılık koyar insana, canını çok yakar oğlum’ derdi babam
Gülüp geçerdim,
Tıklım tıklım bir yoldan yapayalnız geçer gibi,
‘Hele seversen bir de, yüreğin yanar, ağlarsın’ derdi
Alaycı bir tavırla,
‘Erkek adama ağlamak yakışmaz baba’ derdim
Gülümserdi…
Hatırlıyor musun?
Ellerimi tutup seni seviyorum dediğinde
Konuşamazdım, dilim tutulurdu
Sende buna çok gülerdin
Hani bir defasında,
Göz göze bakıp, öylece kalmıştık ya, ve sonra
‘Beni hiç bırakma olur mu’ demiştin
Ben de sana söz vermiştim
İşte bak bugünde geldim
En sevdiğin çiçeklerden getirdim yine
Biliyorum kızacaksın ama,
Dün yine uyumadım bütün gece
Anlatılmaz bir acı vardı içimde
Bir şey fark ettim bir de
Ağlamak yakışırmış erkek adama
Çok yakışırmış hem de
Dün havaya bakıp o kapkaranlık gecede
İlk defa küfrettim, seni benden alan kadere
Hani o kör karanlık haftanın cumasında
Ben ölürsem unut beni, sakın ağlama demiştin
Çok pişmanlıklar yaşadım geçmiş zaman
Şimdi istediğini yapmayacağım,
Çünkü senden gidersem
Ben yine pişman olacağım...
Kayıt Tarihi : 8.5.2008 00:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!