En çok ağlamayı çok seviyordum. gözlerim dolunca koşup, ağladığım limandı.
Bir de utangaçlığım vardı üzerimde, utanılacak bir hal olduğunda gölgesinde durduğum mahzendi.
Bir ömür ağlamak ve toplum içinde, utangaçlığım arasında gidip geldim.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
