Artık son iki veya üç haftadır üzüldüğüm şeylere ağlayamıyorum bile. Üzülüyorum ama ne kadar zorlarsam zorlayayım gözlerimin dolmasından ileri gidemiyorum. Bilmiyorum, belki de ağlamak için bile yorgunum artık.
Ağlamak güzel şey derler, rahatlatıcı şey.
Peki ya, ağlayamayacak kadar dolmuşsa bir insan?
Ağlayamayacak kadar tükenmişse?
Bana göre ağlamak acizliktir,
Ama bazen insanın elinden ağlamaktan başka bir şey gelmez.
İşte bunun adı da çaresizliktir.
Kayıt Tarihi : 17.1.2015 01:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şamil Akay](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/01/17/aglamak-ve-acizlik.jpg)
İnsan mutlu olduğunda da ağlar!
üzüntüden, kederden değilde mutluluktan aksın o yaşlar...
TÜM YORUMLAR (1)