Ayrılık sahnesi Şiiri - Musa Yalçın

Soğuk beton kaldırımın üstünde
Hıçkıra hıçkıra ağlıyordu kadın
İki eli ile kapatırken yüzünü
Damla damla
Öldürüyordu içindekini

Tepede akbabalar dönerken
Farelerin fısıltıları kulaklarında,
Leş kargalarının gölgesinde
Ağlıyordu kadın,
Can çekişiyordu içindeki adam.

Derin izleri
Ve güçlü anıları ,sevgisi gibi
Çırpınıyor dalgaların arasında
Kendini ölümsüz sanan, içindeki
Damla damla tuzlu sıcak

Bir bir düşüyor üstüne
Şişmeye adanan göz kapakları
Soluyor yüzü ...
Bir ömür var her damla arasında.

Gözüm kaldıramıyor bu manzarayı,
Göğe doğruydu başım ,nefes almak üzere
Döndürüm bedenimi

Ve ...

Sezar' ın sırtında kan sıcağı
Hançer soğuğu
Zamanında soluna sığdırdığı
Bir tanecik 'can dostu'
Bu son bakışın tarifsiz duygusu

Kan ve tuzun buğusu...