Ağlamak Üstü Şiiri - Güven Sabuncuoğlu

Çok konuştuk beraber,çok yollardan geçtim.
Suyun başının tutulduğu yerlerdeydim.
Ağlar ördüm bir başıma ince ipten ağlar;
Ağlar gördüm kendimi yine bu bahar.

Çok soğuttum kendimi,çok ayrılık gördüm.
Yüzü solgun insanların yanında şen gönlüm;
Eski aşkları bir bir tekrarlar.
Ve hiçbir zaman sıradan değildir yaşananlar.

Çok dağıttım kendimi,yok parçalardan birleştim.
Duymadığım adını,dudaklarıma hecelettim.
İçimde dağınık gezer,binbir biçim bulutlar;
Yoğunlaşırda aşk acısı,gönlüme zehir damlar.

Çok zamanlar geçtim,çok günler azaldım.
Yok hayatlar için,kurgular hazırladım.
Yaşar içten içe,alev alan kederli zamanlar;
Ne vakit uyanır gözlerim,o vakit ağlar.