Nasıl etmeli de ağlayabilmeli
farkına bile varmadan?
Nasıl etmeli de ağlayabilmeli
ayıpsız,
aşikare,
yağmur misali?
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Yapayalnız
Güzel şiir
yağmur misali ağlayabilenlere gelsin.
Bir Nazım usta geldi geçti bu ülkeden biz ona hasret o vatana
Herkes anladı kıymetini bizden başka
Saygıyla
Büyük şairi saygıyla rahmetle anıyoruz
Goncadan güle,
ağlamak;
kırmızı güle...
İçindeki yangınlara
uzanan bir merdiven arama,
çok görseler,
ne çıkar?
ağla dindir yangınını,
sevda suyudur,
dertlerini dinleyen,
iksir değilmi ki zaten...
Ağlamak çok zor,
yangının da analar,
zehirin de aşıklar,
ağlar yiğit insanlar.
ağlamak
sessiz ama derinden
aşikar
sağanak gibi olmalı
Gülerken ölür insan ağlarken doğar.
Orta yerde insanın kendisini doğurması güç iş.
Koskocaman adamsa birde.
Kadınsa hem anadır da.
Çoğu sessiz ağlar.
Yalnız doğar.
Ama birlikte güler birlikte ölür.
Ama hayat yeniden doğar.
Ama hep ağlattın, ağlayamadın sevemediğin ve sevenlerini
Aglarken bile düşünmek .
İ
Bu şiir ile ilgili 124 tane yorum bulunmakta