Sevgiyle büyütülmüş, benden başkasının sevilmesini kıskanmış ve hatta yaşamı sevgiyle ölçer bir çocuktum.
Gel gelelim nefretin hakim olduğu bir dünyanın, adına yaşam mücadelesi denilen ve sınıfsal çelişkilerimin farkına vardığım
Yada vardığımı sandığım bir dönemdi.Tüm ezilmişliğe kafa tutan çocuk düşüncelerim sevgi dolu yüreğimi giderek köreltiyor, yabancılaşıyordum kendime.Sisteme kafa tutmuş, en fazla KAHROLSUN demiştim.Duvarlarına SEVDAMI yazdığım yağlıboyaydı ellerime bulaşan tek kirlilik.Tüm ezilmişliğe direnirken, sil baştan eziliyordu insanlık içimde. Sanki tarihi yeniden yaşıyor gibiydim.
Bu kez doğa değil insan vardı karşımda.
Bu kez şimşekler, yıldırımlar, gök gürültüsü ve heyelan yok, HEZEYAN vardı sevgi dolu yüreğimde.
Hayvanlar gibi, alt alta, üst üste biriktirilmiş insan kalabalığına hapsedildiğimde giderek tükenen SEVĞİM; kin ve nefrete dönüşüyordu. Tüm isyanlarım insanlığaydı, bir ağıl dolusu hayvanlar gibiydik, üstelik İTİ İTE KIRDIRMAK isteyen
insanlık dışı bir anlayışın ürünü olan KARIŞTIR BARIŞTIR daydı zaman dilimi.Öylesine karışmıştı ki her şey bir birine, SEVGİLER, SEVDALAR, ÖZLEMLER, KİN,NEFRET yanı kısacası sınıyordu DİRENDİĞİMİZ yaşam biz çocuklarını.
Tamamını Oku
uyanık bir ifade,hüzünlü bir süreç,mecburi bir sürünceme...kutlarım üstadım...
Ama ben gördüm ağladığınızı.Yüreğimle gördüm.Benim de yaşlar süzülüyor gözlerimden ve gördüğünüzü biliyorum.İyi ki böyle bir seçim yapmışsınız.İnsanca olan ne varsa?Ağlamak ta ayıp ve yasak sayılmış.Küçücüktüm.Annem,ağlamayacaksın ölürüm dedi.Ve beni öldürdüğünü anlamadı.Oysa kimbilir ne güzeldir,bir omuza başını koyup ağlamak?AĞLAMAK.Ama yere düşmeden,yolundan dönmeden,seni sen yapanları yitirmeden.Hep,KİMSE GÖRMESİN diyoruz.Ama NEDEN?
Güzel yazınızı kutluyorum.Benim de içime bişeyler düğümlendi.Bu durumda en doğru yol ağlamak....
Evet sevgılı dost hayat bu
Kişiyi asıl üzen;
İnsanlar hak etmedıgı halde cogu kere acılara maruz kalır
Bazı kisiler insanların gözunde hıc beklemedıklerı yere gelirler
Bazı yalakaların ınsanların gözunde şühret olduklarını görürürsün.
Bazıları ınsanların guzel, mutlu geleceklerı ıcın mucadele verırken acı ceker
Bazıları ınsanlara acı verırken mutlu bır hayat surer O yetmezmıs gıbı şühretlerı yayılır.Kahraman görünürler
Ama ben hıcbır seyın gecde olsa karsılıksız kalmayacagını dusunenlerdenım
yuregın dert gormesın
Çok harika bir yorumla, anlamlı bir makale.Tebrik ederim Sayın Hekim Coşkun.Dost selem ve sevgisiyle.
Mürsel Adıgüzel
istediğin halde öldürmediğin ve ölmediğin için; kötü olabileceğini bildiğin halde insana sevdalandığın için sağol sevgili dost! ama çok ağlama lütfen değmez bu kadar ağlamaya, hayat zaten inan ki çok kısa !!
yüreğine sağlık dostum ...
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta