ağlamak istedim.
Gözyaşlarımla yıkanmak,baktığım heryerde ıslanmak istedim.hemde çok fazla. Bu yıkılmışlığı gözyaşlarımın üstüne yıkarak kurtulmak,gökyüzüne doğru buharlaşmak. yokolmanın tadını cıkarmak istedim. öldüğümü farkettim çünkü. ölümü katlettiğimi farkettim sonra. ölümün es geçtiği bi canlıydım.
ama o farkında değildi.
aklımın kıvrımlarında dolaşan bu hüzün,bu sinir, bu nefret ve bu hayal kırıklığı titretiyordu parmaklarımı. Mutsuzluğu iliklerimde hissediyordum. Mutsuzluk,huzursuzluk içimde egemenliğine kavuşmuştu. karışamıyordum. bastıramıyordum. Yaşamak istemiyordum ama ölmekte çok zor bişeydi. Hikayesi çalınmış ve dünya klasiklerine girmiş bi yazarın içindeki nefret vardı. Bütün insanlığa. Karanlığa giriyordum.
ama o farkında değildi.
gözlerim otuz saniyede bir dalıyordu,cehennemi merak ettiğimi farkettim. sigaranın dumanlarına bakarak onun silüetini hayal ediyordum. parçalanıyordum. biliyordum. tekrar birleşememekten korkuyordu parçalarım. Müziğe bırakmalıydım zihnimi, bi çok kez böyle hissetmiştim.
ruhum sara krizi geçiriyordu.
Tamamını Oku
bu yazıyı alt alta olduğu gibi cümlelerden bölerek sıralasanız; serbest vezin şiir olur. Tebrikler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta