Ağlamak ile Hikayesi

Eyvah! Deseler ki neden böyle
Hoşuna mı gider yahut sen söyle
Şu garip canda seninle, aleme
Akıp duran pınarsın değer mi laleme

Ben erkek adamım ağlamam!
Diyen korkaktır, bilemez
Varıni yoğunu sersen de önüne
Hüznü kör etmiştir göremez

Gözlerim morardı seninle
İç çekişim hezimetle kendini aramakta
Elleriyle gözyaşlarını tek tek silmekte
Özümserim bazen ağlarım

Ağlamak , tüm duygular arkasında
Kalmış ağlıyor, ağlamakta
Ağlıyorum, gözlerim kan çanağında
Kimsesizliği susmuş, duyulmamakta

Süzulüp yanına konuveriyor
Eğilip alnından öpüveriyor
Sımsımı sarıyor kucaklıyor
Gelmiş geçmiş acı dolu bir his

Sonunda kesildi, Ağlama
Ne zaman duyarsan ihtiyaç , dur
İncitmeden yanağıma buse kondur
Gülümset beni ağlatatak, ağlayarak

Gülümsemenin dahi ilk şartısın
Varlığın ruhumdan hiç eksik olmasım
Tadına doyulmaz bir duygusun
Ağlamak, ağlamak, ağlamak