Ne gülmeyi öğrendim
Ne de ağlamayı
Gülerek kendimi avuttum
Yalanlayarak mutlulukları
Çirkin kahkahalarla bezeleyerek
Ağlamayı öğrenemedim
Çünkü hep ağlatıldım
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
