Ağlamak Bir Ömürdü.. Şiiri - Emin Özcan 1

Seni bilmediğin kadar seviyorum
Tüm ünsüz harflerin uyumu gibi
Kâr yağmış dağlara kuşlar konmuş gibi
Uzak'ta ama kesin yolda gelecekmiş gibi
Seni öyle çok seviyorum ..

Harita bilgim az benim
içime sinmedi çünkü bu tel örgüler
Bu mayınlı bu yasak bölgeler
Bir çocuktum okula giden
Seni o zaman elimdeki kalem gibi sevdim..

Eve geldim annemin yüzü solgundu
Babam kızgındı ben korkuyordum
Sonra annem ağlıyordu sonra ben ağlıyordum
Sonra dua ediyordum bu akşam bitsin diye
Biten o akşamın sevinci gibi seviyorum seni ..

Sonra biraz büyüdüm
Gurbete çıktım bir lokantada bulaşık yıkadım
...Ömrümü yıkadım sanki
Sonra inşaatta çalıştım
kazmayla mezarımı kazdım sanki
Sonra dünyayı kurtarmayı düşündüm
Seni o güzel düşüncem gibi sevdim...

Biraz daha büyüdüm seni gördüm
Ömrüm artık bir dönüm noktasındaydı
Ellerin cudi gibi soğuktu
Tuttum kalbime götürdüm ellerini
Burası senin memleketin dedim
Burası senin sürgünün kızı dedim
Burası ömür tükettiğim yuvan olacak dedim ..

Sonra ağladım hıçkırıklar içinde
Ve sen niye ağladığımı sordun ?
Çünkü 'mutluyken de ağlıyorum
Mutsuzken de dedim ..'

sonra duvara bakıp daldım...
Sabah uyandım yine ölmedim ...

Antalya ..