Seni kaybettim uçsuz bucaksız sabahı olmayan bir gecede. Hiç sabahım olmadı geceden yana. Dertlerim arttı. Ve hep gözlerime kan ağlattı hep karanlıklar içinde boğuştum, hep gelmeni hep sabah olmasını bekledim. Ne sen geldin bir tanem nede güneşim doğdu. Hep seni aradım karanlılarda isyankar, meyhaneler de ve garip diyarlarda. Hepsi benim gibi dertliydi içenler, karşılıksız sevenler ve sevdiğinden ayrılanlar çaresizlerdi. Çünkü isteklerini elde edememişlerdi. Ve teselliyi bir yudum kadehte aramışlardı. Bende yakmıştım kendimi, bu günümü, yarınımı yalnız sen vardın aklımda
Seni bulmak seninle olmak istiyordum. İnan bana sevdiğim inan sensiz ne gülebiliyordum. Nede ölüme gidebiliyordum.
Seni yaşıyordum her anımda, seni görüyordum her rüyamda yalnız seni seviyordum baharımda
Ayrıldık tam sevgiyi yaşayacağımız zamanda.
Bıraktın gittim beni uzaklara, meçhullere
Ne yaptın yüce aşkımıza söyle… böyle kolay mıydı bir anda bitirmek.
Başardın, yaktın dağlar kadar umutlarımı, yıktın hiç bitmeyecek dediğim mutluluklarımı.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta