Kopardı zincirini sırtlan ve saldırdı yeni doğmuş ne kadar şey varsa.
Umut, onur, şeref, duygu, sevgi… Savruldu hepsi.
Görmedi yeni açmış bir papatyayı, yeni yeşermiş bir fidanı…
Duymadı feryadı, ağıdı. yakarışlara kulak asmadı.
Diz çökmedi bir ananın önünde… Dindiremedi analar evlatlarını.
Evlatlardan bir sırtlan koptu, kırıldı tüm zincirler,
İlk analarını parçaladı yavrular.
Bugün seviştim, yürüyüşe katıldım sonra
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Devamını Oku
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta