Ağlamak Şiiri - İrfan Öztürk

bıktım artık içinde 'ağlamak' geçen her cümlenin

öznesi olmaktan

her hüzünlü türkünün

bestesi olmaktan...

mutlulukları bile acı ile yaşamak

ve acıyla anlatmak tüm duyguları

gülümsemeler öldürüp

ortak olmak

yalnızlığın hayat cinayetine...

senle olmak hüzünlendirir beni

sensiz olmak da...

seni sevmeklerim

soykırımlarla doğan bir yahudi nesli gibi

yokluğunda çoğalmakta...

nice delikanlılar tükettim gözyaşlarımda

güneşten erken kalktım nice sabahlar

uykusuzluk tuttu gardiyan gecelerde

ve seni özledim

seni düşünmekten

arta kalan vakitlerde...