Sen de gidiyorsun demek, ölümsüzler kentine
Deme, deme, ağlamaya gözyaşım yok
Ne karlı dağlarım var besleyecek gözlerimi
Ne de Güneş’e ulaşamamış pınarım
Hep sana ağladım
Yanıyorum yangınlar içinde
Güneş’in alnında, en kuytu köşede
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
