Ağlamak Şiiri - İbrahim Arar

Bir gece vaktiydi
Yağmur yağıyordu bu şehirde
Kaldırımlar ıslak,yollar bomboş
Gece alabildiğine uzundu

Gökyüzü karanlık ve puslu
Ben yapayalnız keder doluydum
Ağliyordum bir başıma
Gözlerim nemli, bir o kadar da bugulu

Islatmıştı gözyaşı damlacıklarım ve yağmur
Sensiz ve de sessiz kaldırımları
Kimsesiz sokaklarda ıstırap yüklüydüm
İçimde derin bir burukluk vardı

Seni düşünüyordum yalnızca
Bir kuytu köşebaşında
Senli bir dünya kuruyordum
Baktıkça yıldız dolu semaya

Senden uzak bir yerde
Seni düşünüp ağlıyordum
Sana ve sesine hasret
Senin hayalinle yaşıyordum...

(01.08.2004)