Sessiz ilkel bir ışığı
Perdeleyen perçemlerimin arasından
Yaklaşırdım yaşadığım sessizliğe.
Senide hatırlardım
Saç tellerinden.
Yaşadığım sensiz gecelerde,
Hatırladığım o kara tipileri,
Ayak parmaklarımla itelerdim
Üşümeyi hissetmek için.
Benim için
Gözlerinde ısınmaktı sıcaklık.
Ağlayarak dizlerinde,
Soğan soymuşcasına,
Zersebil olup akan
Gurbetçi aşkıma...
Dizeleyip sensiz asırları anlatan yaşları
Boncuk gibi sayarak ağlardım.
Yanı başındaki gülü aratmayan
Karanfili duyarak ağlardım.
Kayıt Tarihi : 5.12.2005 20:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Orhan Yavuz 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/12/05/aglamak-42.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!