Ağlamak Şiiri - Mücahit Karaçınar

Ağlamak anlatabilmektir bazen
Parmaklarımın göz kenarlarında kurduğu bentte
Yıkıp taşabilmektir gözlerinle ellerimden
Yerlere rahmet gibi inen güllelerinle
Yol verebilmektir açılmamış menekşere güllere
Can verebilmektir
Sevebilmektir kimine ağlamak
Gülü tikeninden koparmadan
Acısını içinde okşayarak yetiştirebilmek
Tuzu biberi olur dudaklarına dokunarak
İçlenen umutlarının içinde
Yol yoldaş olur gecelerine hıçkırıklarının
Ağlamak bir nevi sen olur
Sensizliği olur içimdeki kış gecelerinin
Seni anlatabilmek kolay olur o zaman
Kalemlerin sustuğu bir baykuşun eşliğinde...