Çocukların bulduğu çok eski bir dildir ağlamak.
Bütün dillerin de üstünde herkesin anlayıp konuştuğu...
Ne zaman ki sözcükler yetmez içimizdekileri anlatmaya,
İşte o zaman başlarız gözyaşlarımızla yazıp hıçkırıklarla konuşmaya...
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta