Ağlamak Şiiri - Tahir Savaş Özbaki

Kendini ölüme en yakın hissettiğinde
Kalbinin en derinlerinden bir sızı vurduğunda
Gözlerinden yarına olan umutsuzluğunda
Ellerinden hiçbir şey gelmediğinde gözlerden akan yaştır ağlamak

Ümitlerin gün geçtikçe gözlerdeki korkusunda
O gözlerinde hissettiğin korku dolu heyecanlarda
Her gecede sanki ölüme göz kapatıyormuş gibi
Ve bir daha açmamak üzere ölüme gitmek gibi ağlamak

Kolu kanadı kırılmış kökleri çürümüş çınar ağıcı gibi
Gölgesinde yaşamak bile ölüm korkusunda kalmak gibi
Ne kendisine ne de bir güle faydası olmayan kuru ağaç gibi
Ölmeye yüz tutmuş ve kırışmış her yanı sanki ağlar gibi ağlamak

Ne bir denizi kalmış yanında bakabileceği ne de bir karası
Gün geçtikçe ölüme yaklaştığı anı her şeyden çok acı verişi
Ve de sanki çürümüş gibi kokusunu anlayamamak gibi gidişi
Ve sanki mezarlık ağacı misali ölenlere ağlamak gibi kana kana ağlamak...