Ben Dünyaya gelirken
Anam Ağladı.
Dünyanın çilesiyle boğuşurken
Anam ağladı.
Göçüp giderken
Anam ağladı.
Bana ağladığı yetmiyor gibi
Babama da
Anam ağladı.
Anasına Babasına da
Anam ağladı.
Ağlayan birini görünce
Anam aklıma geliyor.
Anam aklıma gelince
Ağlamak istiyorum.
Anam gibi içten
Ağlayamıyorum.
Kayıt Tarihi : 27.4.2015 11:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Emeğinin karşılığını gözyaşı olan anneler.
![İsmet Anik](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/04/27/aglamak-159.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!