Ağlamak?
Adem’in yüreğindeki hasret,
Havva’nın gözündeki yaştır.
Nuh’un gemisini taşıyan derya,
Nemrud’un ateşini söndüren damladır.
İbrahim’in İsmail’e olan sevgisi,
Musa’nın annesinin
Yüreğindeki kordur.
Meryem’in Mabedi teslim alan Kudreti,
İsa’nın Herod’a karşı gücüdür.
Ağlamak?
Amine’nin tesellisi,
Fatıma’nın silahı,
Muhammed’in Yüreğidir.
Ali’nin sitemi,
Hasan’ın metaneti,
Huseyn’in şehadet ırmağıdır.
Ağlamak?
Kerbela’nın dinmeyen ahı,
İnmeyen bayrağıdır.
Ağlamak?
Zulüm tahtlarını
Yerinden söken seldir.
Devrimdir ağlamak.
Kötülüğün çer çöpünü,
Savurup atan kasırgadır, yeldir.
Ağlamak?
Toprağın canlılığı,
Kalplerin ihyasıdır.
Ağlamak?
Acıları ağrıları dindiren
Rahmet deryasıdır?
Kalplerin cilası,
Gönüllerin şifasıdır.
Ağlamak?
İnsanlığın alasıdır.
Kayıt Tarihi : 3.11.2008 10:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!