Ağlamadım,
Gözlerim doldu,
Belki bir şeyler sorsan konuşamazdım da...
Ama sende sustun.
Ben konuşmanı bekledim.
Bir açıklama...
Bu belirsizliği ortadan kaldıracak bir kaç cümle belki de
Sustun.
Ne ben sorbildim
Ne de sen cevaladın.
Sustuk...
Bu sessizlik, belirsizlik...
Belki de bunlardı karanlığı getiren birkez daha.
Ama inan ağlamadım.
Beni öylece bırakıp gidişine karanlığın içinde.
Ağlamadım...
Çok önceden öğrenmiştim çünkü;
Gözyaşlarımın ışığı getirmediğini.
Gözlerim doldu ama AĞLAMADIM.
Kayıt Tarihi : 10.2.2003 12:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!