Ağlamadan Git Şiiri - Mehmet Nacar

Büyülü dünyamsın, bana sorarsan,
Alıngan aklında süsüm gibisin.
Kendince kurulur, kafa yorarsan,
Yağmurlar yağdıran mevsim gibisin.

Hadi anlat bana, değişen ne var?
Üfledin yıkıldı, çelikten duvar.
Gözlerin cennetten çöllere kovar,
Vefasız bahtıma küsüm gibisin.

Duygudan tepside gönlünü verdin?
Sevdanın sırrını önüme serdin.
Dünyada ahrette seninim derdin,
Şimdi kan davalı hasım gibisin.

Güneşin ufukta, yüzün süzülmüş,
Sevdamız sararmış, büyü bozulmuş,
Mermerin üstüne gamla yazılmış,
Mezarlık gönlümde isim gibisin.

Yüreği yaralım, eli maşalım,
Uzat ellerini vedalaşalım.
Baharın başında kuruyan dalım.
Ömrümde demlenen yasım gibisin.